منعکس شده در:
بی همگان به سر شود ، بی تو به سر ... بی تو به سر ؟! صبر کن شاعر ، دست بردار از شاعرانگی هایت... بی او هم دارد به سر می شود.نمی بینی مگر ؟! و اصلاً همه ی درد همین است ، همین جاست.همین جا که برایمان شب می شوند روزها ، بدون او...روشن می شود روزها بعد از شب ها ، بدون طلوع او.همینجا که دارد به سر می شود ، بی «او»
* طرح از خودم نیست *
منعکس شده در:
برای من و تو که اسم مان را «انسان» نهاده اند ، سعادتی است و شقاوتی... خیری و شری.خوبی ای و بدی ای...
و این ماییم و این قدرتی به نام اختیار و این میدان...این ماییم و این میدان و البته نه تنها.تنها نیستیم در این عرصه.به تعبیری دو بال در سمت راست داریم و دو بال در چپ.دو بال برای پرواز و دوبال برای به بند کشیده شدن و پرواز نکردن.دوبال سعادت و دو بال شقاوت.گویی از یک طرف به آسمان کشیده می شوی و از یک طرف از زمین چنگ به دامان ات زده می شود.از یک طرف آغوش باز میکند برایت آسمان و از طرف دیگر پر و بالت را زنجیر میکند زمین.
